Dzień dobry,

Wczoraj pokazywałam Wam konfiturę z bzu czarnego.

Dziś chciałam Was zaprosić na galaretkę z bzu czarnego oraz jabłek – to kolejny sposób na bez czarny, odpowiedni zwłaszcza dla tych, którzy obawiają się pestek bzu:-)

Galaretka jest ciekawa w smaku: w zależności od tego ile cukru użyjemy, możemy stworzyć galaretkę do popołudniowej herbaty (na słodko) lub galaretkę bardziej wytrawną, odpowiednią na przykład do wędlin.

Jeśli macie jeszcze bez czarny w swojej okolicy, polecam zbieranie i przygotowywanie przetworów!:)

ps. tutaj możecie przeczytać więcej o właściwościach i zastosowaniach bzu czarnego.

Galaretka z bzu nieodmiennie kojarzy mi się z czymś co jest retro (często nadużywane słowo) oraz slow food (kolejne często używane słowo). Jednak przyznajcie, jak tu się oprzeć? Przygotowując zdjęcia starałam się, żeby wyglądały zarówno „retro” jak „slow” – zazwyczaj nie obrabiam jakoś specjalnie zdjęć, jednak tym razem ne mogłam się powstrzymać, aby ich trochę nie postarzyć – jak myślicie, oddają klimat?

Galaretka z bzu smakuje nie tylko nam: zwabia też osy poszukujące słodyczy..

Galaretkę z bzu czarnego najlepiej jest przygotować dzień wcześniej: podgotowujemy wtedy owoce bez cukru i pozwalamy im odcieknąć. W tym wypadku do bzu czarnego dodajemy jabłka razem ze skórką i pestkami, które sprawią, że całość powoli się zżeluje. Do galaretki można dodać kilka łyżeczek odciśniętych owoców bzu (ja tak zrobiłam w każdym razie) lub po prostu zostawić sam zżelowany sok: nasza galaretka będzie wtedy błyszcząca i przejrzysta. Wybór należy do Was!

Galaretka z owoców czarnego bzu

/zmodyfikowany przepis z „Tender” Nigella Slatera/

Składniki na dwa słoiczki:

500 g owoców bzu czarnego
250 g jabłek, najlepiej winnych i kwaśnych (u mnie szara reneta)
400 g wody
250 g cukru brązowego (w oryginale było 500 g, moim zdaniem to zbyt dużo)
sok z połowy cytryny

Obieramy bez czarny, myjemy owoce i wkładamy go do garnka z grubym dnem. Jabłka kroimy na ćwiartki i dorzucamy do garnka (w całości, razem ze skórką i ogryzkiem), dolewamy wodę i doprowadzamy do wrzenia.

Teraz zmniejszamy ogień i delikatnie gotujemy (ma tak leciutko tylko „pyrkać”) aż jabłka będąmiękkie.

Teraz ściągamy z ognia i pozwalamy owocom przestygnąć – przekładamy je na czystą gazę, zawiązujemy gazę, kładziemy ją na durszlaku (pod durszlakiem jest miska) i pozwalamy owocom odcieknąć przed noc – dzięki temu galaretka będzie miała ładny, przeźroczysty kolor.

Ponieważ owoce dość słabo odciekają w ten sposób, ja stworzyłam sobie małą konstrukcję, która używa siły grawitacji i wygląda tak (wybaczcie jakość zdjęcia, robiłam w nocy telefonem):

Myślę,że można po prostu pominąć odciekanie i przetrzeć owoce przez gazę/drobne sito i wycisnąć soki, wtedy jednak galaretka będzie bardziej mętna.

Następnego dnia wyciskamy jeszcze delikatnie z naszej sakwy resztę soków (jeśli będziemy naciskać mocno, galaretka stanie się mętna).

Przekładamy sok i ewentualnie kilka łyżek pozostałej po wyciskaniu pulpy jabłkowo-bzowej do garnka z grubym dnem. Dodajemy cukier, sok z cytryny i doprowadzamy do wrzenia: gotujemy na dużym ogniu przez około 10 minut, do czasu, aż masa stanie się gęsta.

Przekładamy do wyparzonych słoiczków i czekamy do czasu, aż galaretka osiądzie.

Smacznego!