W czwartek miałam Gościa.
Przyniósł mi odrobinę radości, dobry pretekst do gotowania, kilogram rabarbaru oraz bazylię – jako „wkupne”.
Z tej okazji przygotowałam pizzę. Nazwałam ją rustykalną,bardziej ze względu na ciasto, niż na dodatki. Jest takie jak lubię: cienkie i baardzo chrupiące i wygląda retro:)
Nie przygotowuje się tak szybko, jak ciasto na pizzę, które robiłam do tej pory (było gotowe w pół godziny), ale jeśli planujecie z wyprzedzeniem: w stu procentach jest warte zachodu.
Dlaczego?
+ przygotowanie jest banalnie proste
+ nie wymaga zagniatania, teoretycznie:) (teoretycznie, bo oczywiście ja musiałam ręce w nie wsadzić, gdyż pomyliłam proporcje)
+ ciasto wychodzi jak z Włoskiej pizzeri. Włoskiej z dużej litery. Nawet bez kamienia do pizzy (kiedyś taki nabędę, ahh)
+ ciasto jest chrupiące i dość cienkie, ale równocześnie nie rozrywa się na spodzie i sos nie przecieka
+ smakuje super, nawet z najprostszymi dodatkami.
Minusy:
– dość długi okres czekania (razem 2,5h) i pieczenia (30min_
– trochę twarde boki (ale to akurat lubię)
– wymaga mąki z większą zawartością glutenu (typ 650 lub chlebowa, podobno wychodzi też ze zwykłą)
– brak
Przepis na ciasto pochodzi od Asi. Tam też możecie obejrzeć filmik instruktażowy.
Nam smakowało z najprostszymi dodatkami – klasyczna margeritta z bazylią, oliwkami i mozzarellą.
Jeśli chodzi o pizze jestem bardzo wybredna.
Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że jest to najlepsze ciasto na pizzę jakie do tej pory osiągnęłam domowymi metodami i jedno z najlepszych jakie jadłam w ogóle
ps. pozdrawiam Asię:)
ps2. Przepraszam za jakość zdjęć. Ale jakoś tak głupio powiedzieć gościowi „Poczekaj, muszę zrobić dużo ujęć”. Co nie znaczy, że sobie nie pofoglowałam:)
Pizza rustykalna, przepis podstawowy
Przepis cytuję za Asią, nie ma sensu mnożyć bytów nad potrzebę.
Ze swojej strony dodam tylko jak zrobiłam sos: pomidory krojone w kartonie (Podravka) podgrzałam z dwoma ząbkami zmiażdżonego czosnku, łyżką ziół prowansalskich, łyżką oliwy, szyczptą soli i pieprzu
2 duże pizze (każda o wymiarach około 45 – 32 cm)
Można przygotować dwie różne pizze, układając na każdej pizzy inne składniki lub upiec jedną pizzę dzieląc ilość składników na pół
• 3 i 3/4 szklanki (500 g) mąki pszennej *
• 2 i 1/2 łyżeczki (10 gram) suchych drożdży instant *
• 3/4 łyżeczki (5 gram) soli
• 3/4 łyżeczki + szczypta (około 3 gram) cukru
• 1 i 1/3 szklanki wody (300 g) w temperaturze pokojowej
• oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia do wysmarowania blach
Potrzebne będą: 2 duże blachy (np. z wyposażenia piekarnika) o wymiarach około 45 cm x 32 cm
Przygotowanie:
- Do miski przesiać mąkę, wymieszać z drożdżami, solą i cukrem. Wlać wodę i mieszać drewnianą łyżką lub ręką przez około 30 sekund, tylko do czasu połączenia się składników. Miskę przykryć folią spożywczą lub kilkakrotnie złożoną ściereczką i odstawić do wyrośnięcia w ciepłe miejsce pomieszczenia, bez przeciągów, na około 2 godziny, do czasu aż ciasto urośnie więcej niż dwukrotnie.
- Ciasto wyłożyć na podsypaną mąką stolnicę lub blat, zeskrobując szpatułką resztki ze ścianek miski. Uformować z grubsza kulę (ciasto będzie dość rzadkie) i podzielić ją na 2 części. Dwie części ciasta oddzielić od siebie na odległość około 10 cm, przykryć wilgotną ściereczką i zostawić na 30 minut.
- Piekarnik nagrzać do temperatury 250 stopni C. Każdą z dwóch blach posmarować około 4 łyżkami oliwy z oliwek. Wyłożyć pierwszą część ciasta na jednej z blaszek i rozciągnąć je palcami po całej powierzchni, otrzymując równy placek (nie ma konieczności formowania rantu bocznego). Jeśli ciasto klei się do palców, można oprószyć je mąką lub natłuścić oliwą. Powtórzyć z drugą połową ciasta na drugiej blaszce.
- Na placku z ciasta rozsmarować sos i ułożyć dodatki np. jak w pizzy ze szparagami i białym sosem lub w mini pizzach ze szpinakiem (delikatne dodatki takie jak szynka parmeńska należy dodać pod sam koniec pieczenia pizzy). Blaszkę z pizzą wstawić do nagrzanego piekarnika do środkowej jego części. Piec przez 30 – 35 minut, aż spód ciasta będzie bardzo dobrze zrumieniony i łatwo będzie odchodził od blaszki. Boki ciasta będą też dość mocno zrumienione, ale nie będą one spalone.
* Na pizzę z ciasta bez wygniatania najlepiej nadaje się mąka chlebowa o wysokiej zawartości protein, które w połączeniu z wodą tworzą gluten potrzebny do wyrastania ciasta. Mąka chlebowa to mąka typu 850. Ja zamawiam ją zwykle w sklepie internetowym. Można ją dostać w sklepach ekologicznych lub na stoiskach ekologicznych w supermarketach. Jest dostępna w większości delikatesów. Czasem nie jest nazwana „chlebowa”, wówczas rozpoznaje się ją po typie (850 lub 750).
Można też użyć mąki o niższej zawartości protein np. mąki uniwersalnej, mąki typu 550 lub mąki przeznaczonej na pizzę, (np. Perfecja Lubelli), ale ciasto nie będzie miało idealnie takiej samej struktury jak ciasto przygotowane z mąki chlebowej. Jednak jak czytamy w komentarzachpod wpisem do bloga, pizza z mąki o niższym typie np. 650 udaje się bardzo dobrze :-)
